مراقبه و مناجات با دعای حجب (احتجاب)

 این دعای شریف برای نورانیت قلب بسیار موثر است. این دعا ( دعای احتجاب ) با مختصر اختلافی در لفظ، در «مهج الدعوات» مرحوم سید بن طاووس (صفحه ۷۷) موجود است که آن را از محمد ابن حنیفه از رسول خدا (ص)  روایت نموده است و برای آن آثار و خواص عجیبی را نقل کرده است، از جمله تصریح کرده که در استجابت دعا و رفع گرفتاری ها بسیار مؤثر است.

 « آقای سید هاشم حداد در موقع خوابیدن دعای احتجاب « اللهم یا من إحتجب بشعاع نوره…» را قرائت می کردند و چه بسا می شد که در قنوت نماز می خواندند. و چون از بعضی از شاگردان دیگر مرحوم قاضی شنیده شده است، معلوم می شود اصلش از مرحوم قاضی بوده است.»

 

 جناب سلمان به نبی خدا(ص) عرضه داشت : این دعا (دعای حجب یا احتجاب) را به مردم تعلیم دهم ؟  حضرت رسول فرمودند : این دعا را به همه کس تعلیم مده … مگر به اهل بیت و همسایه های خود و اهل مسجد و شهر خود،  «هرگاه از تو درخواست نمایند» .

 

متن دعای حجب (احتجاب) : طبق متن مهج الدعوات (نفل شده در کتاب  «آداب المریدین، ص۱۵۷»، بخش اعمال مشترک صبح و شام)

 

---

بسم الله الرحمن الرحیم

 

 اللهم انّی اسْئَلُکَ یا مَنِ احْتَجَبَ بِشُعاعِ نُورِهِ عَنْ نَواظِرِ خَلْقِهِ،

 یا مَنْ تَسَرْبَلَ بِالْجَلالِ وَ العَظَمَةِ، وَ اشْتَهَرَ بِالتَّجَبُّرِ فی قُدْسِهِ،

 یا مَنْ تَعالی بِالْجَلالِ وَ الْکِبْرِیاءِ فی تَفَرُّدِ مَجْدِهِ،

 یا مَنِ انْقادَتِ الْاُمُورُ بِاَزِمَّتِها طَوعاً لِاَمْرِهِ،

  یا مَنْ قامَتِ السَّماواتُ وَ الْاَرَضُونَ مُجیباتٍ لِدَعْوَتِهِ،

  یا مَنْ زَیَّنَ السَّماءَ بِالنُّجُومِ الطّالِعَهِ وَ جَعَلَها هادِیَةً لِخَلْقِهِ،

  یا مَنْ اَنارَ الْقَمَرَ الْمُنیرَ فی سَوادِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ بِلُطْفِهِ،

  یا مَنْ اَنارَ الشَّمْسَ الْمُنیرَةَ وَ جَعَلَها مَعاشاً لِخَلْقِهِ،

  وَ جَعَلَها مُفَرِّقَةً بَیْنَ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ بِعَظَمَتِهِ،

  یا مَنْ اسْتَوجَبَ الشُّکْرَ بِنَشْرِ سَحائِبِ نِعَمِهِ،

 أسْئَلُکَ بِمَعاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ،

وَ مُنْتَهَی الرَّحْمَةِ مِنْ کِتابِکَ،

وَ بِکُلِّ اسْمٍ هُوَ لَکَ،

سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ،

اَوِ اسْتَأثَرْتَ بِهِ فی عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ،

وَ بِکُلِّ اِسْم هُوَ لَکَ،اَنْزَلْتَهُ فی کِتابِکَ،

اَوْ أَثْبَتَّهُ فی قُلُوبِ الصّافّینَ الْحافّینَ حَوْلَ عَرْشِکَ،

فَتَراجَعَتِ الْقُلُوبُ اِلیَ الصُّدُورِ عَنِ الْبَیانِ بِإِخْلاصِ الْوَحْدانِیَّةِ وَ تَحْقيقِ الْفَردانِیَّةِ،

مُقِرَّةً لَکَ بِالْمَعْبُودِیَّةِ،

وَ اِنَّکَ اَنْتَ اللهُ،اَنْتَ اللهُ،اَنْتَ اللهُ،لا إِلهَ اِلاّ اَنْتَ،

وَ اَسْئَلُکَ بِالاَسْماءِ الَّتی تَجَلَّیْتَ بِها لِلْکَلیمِ عَلَی الْجَبَلِ الْعَظیمِ،

فَلَمّا بَدَا شُعاعُ نُورِ الْحُجُبِ مِنْ بَهاءِ الْعَظَمَةِ،

خَرَّتِ الْجِبالُ مُتَدَکْدِکَةً لِعَظَمَتِکَ وَجَلالِکَ وَ هَیْبَتِکَ،

وَ خَوفًا مِنْ سَطْوَتِکَ،راهِبَةً مِنْکَ،

فَلا إِلهَ اِلاّ اَنْتَ،

فَلا إِلهَ اِلاّ اَنْتَ،

فَلا إِلهَ اِلاّ اَنْتَ،

وَ اَسْئَلُکَ بِالإِسْمِ الَّذِي فَتَقْتَ بِهِ رَتْقَ عَظیمِ جُفُونِ عُیُونِ النّاظِرینَ،

الّذِی بِهِ تَدْبیرُ حِکْمَتِکَ وَ شَواهِدُ حُجَجِ اَنْبِیائِکَ،

یَعْرِفُونَکَ بِفِطَنِ الْقُلُوبِ،

وَ اَنْتَ فی غَوامِضِ مُسَرّاتِ سَريراتِ الْغُیُوبِ،

 أَسْئَلُکَ بِعِزَّةِ ذلِکَ الإسْمِ،

 أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ،

 وَ أَنْ تَصْرِفَ عَنّی وَ عَنْ اَهْلِ حُزانَتی،

 وَ جَمیعِ الْمُومِنینَ وَ الْمُومِناتِ،

 جَمیعَ الآفَاتِ وَ الْعَاهَاتِ وَ الأَعْراضِ وَ الأَمْراضِ وَ الْخَطایَا وَ الذُّنُوبِ،

 وَ الشَّکِّ وَ الشِّرْکِ وَ الْکُفْرِ وَ الشِّقاقِ وَ النِّفاقِ،

 وَ الضَّلالَةِ وَ الْجَهْلِ وَ الْمَقْتِ وَ الْغَضَبِ وَ الْعُسْر،

 وَ الضّیقِ وَ فَسادِ الضَّمِیرِ،

 وَ حُلُولِ النَّقِمَةِ وَ شَمَاتَةِ الأَعْدَاءِ،

 وَ غَلَبَةِ الرِّجالِ،إِنَّکَ سَمیعُ الدُّعاءِ، لَطیفٌ لِما تَشاءُ،

  و لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلاّ بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظیم.

 

---

ترجمه

به نام خداوند بخشنده و مهربان

 

خدایا از تو می خواهم , ای کسی که به پرتو نورت از دیدگان خلق پنهانی. ای کسی که لباس جلال و بزرگی پوشیده ای و در عین پاکی و قدس به قدرت نمایی مشهور شده ای. ای کسی که به بزرگی و کبریائی برتری داری و به مجد و عظمت تنهایی. ای کسی که همه امور با رغبت تحت امرت منقاد هستند. ای کسی که آسمان ها و زمین برای اجابت دعوت تو بر پایند . ای کسی که آسمان را با ستارگان درخشان آراسته آنان را راهنمای خلق قراردادی. ای کسی که ماه تابان را در سیاهی شب تار به لطفت روشن کردی . ای کسی که خورشید را به بزرگیت جداکننده بین روز و شب قرار دادی و معاش خلق را در آن نهادی. ای خدایی که به واسطه پراکنده کردن ابر نعمت هایت سزاوار شکر شدی.

 

از تو می خواهم به جایگاه عزت تو از عرشت و نهایت رحمت از کتابت و به هر اسمی که بدان اسم خود را نامیدی و آن را به خود مخصوص گردانیدی و در علم غیب نزد خودت مستتر کردی و به هر اسمی که برای توست که آن را در کتاب خود فروفرستادی و به اسمی که بجا گذاشتی در قلوب آنانی که به دور عرش تو صف کشیده اند و به حول آن حلقه زده اند پس آن دلها (ی حامل اسماء ) از بیان آن منصرف , به درون سینه ها برگشته اند , به جهت اخلاص در یکتاپرستی و به جهت تحقق وحدانیت تو , درحالی که به بندگی تو اقرار دارند و گویند تو خدایی , تو خدایی , تو خدایی , و غیر تو خدایی نیست , و غیر تو خدایی نیست , و غیر تو خدایی نیست , از تو می خواهم به نام هایی که به آنها جلوه کردی برای حضرت موسی کلیمت بر کوه بزرگ (طور ) , پس آنگاه که اشعه نور پنهان شده تو آشکار شد بخاطر زیبایی حاصل از بزرگی , کوه فروریخت و بخاطر بزرگی و جلال و هیبت تو منهدم شد , در حالی که از ترس از بزرگیت و خوف از قهر و غلبه تو این حالت به آنها دست داد , پس خدایی غیر از تو نیست , پس خدایی غیر از تو نیست , پس خدایی غیر از تو نیست ,

 

از تو می خواهم به نامی که گستردی دیدگان بسته ناظرین را , تا تدبیر حکمت و شواهد و دلائل و حجت های انبیاء تو را ببینند , و آنان به زیرکی دلها تو را می شناسند , در حالی که تو در نهان‌های پوشیده غیب هستی , تو را می خوانم به عزت این اسماء که بر محمد و آل محمد درود فرستی و از من و وابستگانم و همه مومنین و مومنات , همه آفات و بدی ها و زشتی ها و امراض و خطاها و گناهان و شک و شرک و کفر و دوئیت و نفاق و گمراهی و نادانی و دشمن داشتن کسی و غضب و سختی و تنگی و بدی نیت و آمدن عقوبت و شماتت دشمنان و حاکمیت انسان های بی مروت را دور کنی , چه آنکه تو دعایم را می شنوی و نسبت به هرآنکه بخواهی پرلطف و مهربانی .و درود خدا بر محمد و آل او باد ای مهربانترین مهربانان و حول و قوه ای جز به تو نیست ای خدای بزرگ بلند مرتبه